Përpara se të udhëtoni në një vend të ri, paragjykimet, siguria dhe ideologjitë duken kaq të pasigurta dhe të frikshme. Frika nga e panjohura dominon strukturën tonë mendore, por për fat, asnjë nga ato mendime nuk është realitet. Falë projektit Erasmus Plus, pata mundësinë e çmuar të vizitoj një vend të ri dhe të mësoj për kultura, tradita dhe qëndrime të ndryshme.

Para se të filloj të tregoj përvojën time personale në Tiranë, do të doja të prezantoja veten. Emri im është Eleonora Nicolini. Sapo kam mbushur tetëmbëdhjetë vjeç dhe jam në vitin e katërt të shkollës së mesme, që ka të bëjë kryesisht me përgjegjshmërinë dhe lëndët juridike. Kam aplikuar për Erasmus Plus në prill të këtij viti, për të zbuluar javë më vonë se, falë projektit, do të kisha pasur mundësinë të qëndroja në Tiranë për një muaj.

Isha pjesë e një grupi prej dhjetë adoleshentësh italianë, përfshirë edhe mua, i shoqëruar nga një mësuese. Në të vërtetë, sfida më e madhe për mua ka qenë të jetoja në një hostel jo vetëm me shokët e mi të grupit, por edhe me persona te tjerë: privatësia nuk ekzistonte; në fakt, ndarja e gjithe hapesirave ishte fjala kyçe. Krahas frikës së zakonshme, kurioziteti që po më krijonte Tirana ishte më jetik se kurrë.

Jam e mahnitur nga mikpritja e shqiptarëve, të cilët ishin vërtet të sjellshëm dhe ndihmues. Kur preka për herë të parë tokën e Shqipërisë, më përshkoi kurioziteti i përzier me entuziazëm, një ndjenjë që nuk më braktisi kurrë gjatë gjithë udhëtimit. Pra, padyshim që e nisa përvojën time me pritshmëritë e duhura, dhe për të filluar të thyej akullin, do të thosha se nuk u zhgënjeva.

Orari i pafund i Tiranës

Të jetosh në Tiranë për një muaj ka qenë e këndshme, një eksperiencë e shijuar në mënyrë perfekte. Ndërsa jam rritur në një qytet të vogël italian në fshat, nuk jam mësuar me qytete kaq të mëdha. Mësimi me orarin e Tiranës ka qenë një sfidë e madhe për mua; qyteti është gjithmonë zgjuar disi, edhe gjatë natës. Mund të merrni lehtësisht një ushqim të lehtë të natës vonë, të ëmbël apo të shijshme, veçanërisht në zonën e Bllokut. Ky është sigurisht një avantazh për turistët e natës, por duke filluar herët në mëngjes, vizitorët mund të gjejnë çdo lloj shërbimi në çdo kohë të ditës.

Sa i përket shërbimeve, Tirana ofron opsione të ndryshme për nevojat e çdo udhëtari. Turi tradicional në këmbë në qytet është zgjidhja më e zakonshme, por është e detyrueshme. Siç e shpjegova edhe më parë, vizitova zonën e Bllokut, sidomos gjatë natës. Por mund të bëni edhe aktivitete më emocionuese brenda apo afër Tiranës.

Për shembull, unë dhe grupi im bëmë një udhëtim në malin e Dajtit, i cili ofron mijëra shërbime dhe aktivitete të dizajnuara për njerëz të çdo moshe. Dhe si mund të harroj pamjen befasuese të peizazhit të Tiranës nga teleferiku? Ishte një përvojë e paçmuar.

Qyteti bregdetar i Durresit është gjithashtu lehtësisht i aksesueshëm me autobus nga Tirana. Ky qytet nuk është me siguri i famshëm për aktivitetet e tij, por të ecësh buzë detit, të admirosh monumentet dhe portin e tij magjepsës dhe të shijosh shijet unike të ushqimit mesdhetar është një përvojë e pastër relaksi.

Ushqimi tipik

Diçka që do ta kujtoj dhe do ta vlerësoj gjithmonë në kryeqytetin e Shqipërisë është ushqimi. Sinqerisht nuk kam parë kurrë një larmi të tillë, nga restoranti më tipik i Evropës Lindore e deri te klasikët më të famshëm të ushqimit. Eksperienca ime e ushqimit ka qenë pozitive në çdo aspekt, por mbi të gjitha janë çmimet e ulëta. Të paguash kaq pak është një avantazh i rëndësishëm për turistët si unë, që duan të provojnë ushqime tipike pa boshatisur kuletat.

Pra, çfarë nuk shkon?

Për të qenë i sinqertë, perceptimi im është se në Tiranë nuk ka rregulla—ose ndoshta ka, por askush nuk i zbaton ato.

Një shembull i qartë mund të jetë trafiku: rrugë të ngarkuara në çdo orë të ditës, makina të shpejta. Të kalosh rrugën ose të marrësh një taksi ndihesh i rrezikuar. Kjo nuk ka qenë beteja ime e vetme. Para udhëtimit, askush nuk na tha të merrnim me vete shumë para, edhe pse nuk është e sigurt të udhëtosh me një portofol plot me para. Natyrisht, ne ndoqëm udhëzimet e tutorit tonë, por pagesa me çdo kartë elektronike është thuajse e pamundur në Tiranë dhe, sikur të mos mjaftonte kjo, tërheqja e parave është e shtrenjtë dhe e papërshtatshme.

Në përgjithësi, kjo përvojë ka qenë shumë formuese. Unë patjetër do të aplikoja sërish në këtë projekt, pasi ne Tirane tani ndihem si në shtëpinë time. Me siguri do ta rekomandoja qytetin për pushime, sepse, siç thashë më parë, Tirana ofron çdo përvojë që është e aksesueshme për të gjithë: fëmijët apo të moshuarit, adhuruesit e malit apo qytetit… Mezi pres të kem shumë aventura të tilla dhe ndoshta të kthehem në Tiranë. Pse jo?

Eleonora Nicolini (Italian student)